با سلام من یک پناهنده سیاسی هستم، ۵ سال در زندانهای رژیم آخوندی اسیر بودم، سال ۸۸ بعد از انتخابات در درگیریها زخمی و شناسایی شدم و به اجبار ترک وطن کردم بعد از ۸ ماه کارت یوان را گرفتم و امیدم این بود که با داشتن کارت کمی از فشار زندگی بر من کم میشود اما آنها فقط یک کارت دادند و به ما هیچ حقوق یا کمک مالی نمی‌شود، زندگی برای بچه‌های پناهنده در اینجا (مالزی) بسیار سخت می‌گذرد چرا که حتا دولت (مالزی) هم با دولت ایران هم پیمان هستند و اینگونه جان ما همیشه در خطر است، حق کار کردن نداریم، جا و مکان به ما نمیدهند، امنیت نداریم، بیمه نیستیم و اگر نیاز به دارو و دکتر داشته باشیم نمیتوانیم به بیمارستان مراجعه کنیم چون هزینه پزشکی در اینجا بسیار بالاست و ..... و....آنها به ما اهمیت نمیدهند. ما نیاز به کمک داریم.
No comments:
Post a Comment